…Και επιτέλους ξημέρωσε η 14η Φεβρουαρίου, μια ημέρα που εμείς περιμέναμε με ανυπομονησία για αρκετό καιρό! Φέτος η ημέρα των ερωτευμένων θα ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή για τους μαθητές της τρίτης τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων, αφού τότε θα πραγματοποιούνταν η τριήμερη εκδρομή της τάξης μας στην Κέρκυρα! Πρώτη φορά στα χρόνια της σχολικής μας ζωής θα περνούσαμε όλοι μαζί τρεις ολόκληρες μέρες σε κάποια άλλη πόλη, και συγκεκριμένα σε νησί… Η ιδέα ήταν αρκετά ελκυστική. Σίγουρα όμως το άγχος για την προετοιμασία, αλλά ακόμα περισσότερο για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, με τις οποίες θα ερχόμασταν αντιμέτωποι (βλέπετε, η εκδρομή πραγματοποιήθηκε στα μέσα του Φλεβάρη και άνεμοι και σφοδρές βροχοπτώσεις δεν ήταν καθόλου απίθανο να υπάρχουν) μας κυρίευαν. Η εκδρομή μας πάντως ήταν πραγματικά φανταστική… Τα πάντα κύλησαν υπέροχα και- το πιο σημαντικό- ο καιρός ήταν με το μέρος μας. Έτσι, λοιπόν, σκέφτηκα ότι η καταγραφή των εντυπώσεών μου είναι απαραίτητη!!!
Το πρωί εκείνης της Πέμπτης επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην Ηγουμενίτσα, έχοντας φυσικά γεμίσει τις αποσκευές μας με κέφι, χαρά και θετική ενέργεια. Μετά από ένα τρίωρο ταξίδι στην ηπειρωτική μας Ελλάδα, ήρθε η ώρα να απολαύσουμε και εμείς τα κύματα της θάλασσας και τις σκανταλιές των γλάρων, πλέοντας με ένα φέρι στα νερά του Ιονίου πελάγους. Νωρίς το μεσημεράκι φτάσαμε τελικά στον προορισμό μας, την μαγευτική Κέρκυρα. Και χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο, χαζεύοντας τα ωραία τοπία και τα μεσαιωνικά κτήρια, αρχίσαμε την προγραμματισμένη περιήγησή μας στο νησί, έχοντας ως αφετηρία την περιοχή της Παλαιοκαστρίτσας. Το τοπίο ήταν ομολογουμένως κάτι παραπάνω από μαγευτικό. Όλοι ενθουσιάστηκαν με τα γαλαζοπράσινα νερά και την βραχώδη ακτή, με τους κόλπους χωρίς άμμο. Δυστυχώς, το μοναστήρι της Παναγίας στην κορυφή του βράχου δεν ήταν ανοιχτό και δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε το εσωτερικό του, αρκεστήκαμε μόνο σε μια λεπτομερή ματιά από έξω.
Έπειτα, ήρθε η ώρα για λίγη ξεκούραση. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, καταλάβαμε αμέσως πως η επιλογή του συγκεκριμένου καταλύματος μας είχε δικαιώσει. Ο χώρος ήταν πολύ φιλόξενος και το προσωπικό του ξενοδοχείου εξυπηρετικότατο. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου, μας δόθηκε χρόνος για να ετοιμαστούμε για το βραδινό μας γεύμα. Και με το πέρας αυτού, έχοντας απολαύσει τις νοστιμιές του ξενοδοχείου, είχε σειρά η βραδινή μας διασκέδαση σε ένα αρκετά γνωστό κέντρο αναψυχής του νησιού.
Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και ήμασταν έτοιμοι για να γνωρίσουμε και τις ομορφιές του υπόλοιπου νησιού. Το πρόγραμμα για εκείνη την ημέρα άρχιζε με την φράση «Επίσκεψη στο Αχίλλειον, το γνωστό ανάκτορο της πριγκίπισσας Σίσσυ της Αυστρίας». Μόλις λοιπόν φτάσαμε στο παλάτι, μας περίμενε εκεί η ξεναγός, η οποία θα μας συνόδευε και για το υπόλοιπο της ημέρας. Ο χώρος των ανακτόρων πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια. Το παλάτι ήταν άψογα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον της Κέρκυρας, οι κήποι του διατηρημένοι στην εντέλεια, με πλήθος δέντρων και φυτών. Τα αγάλματα που δέσποζαν σε διάφορα σημεία της αυλής, αλλά και στο εσωτερικό του παλατιού ήταν ιδιαίτερα προσεγμένα και φιλοτεχνημένα, όπως άλλωστε και οι πίνακες- οι περισσότεροι με θέμα το πορτραίτο της πριγκίπισσας- που διακοσμούσαν τους τοίχους του. Ακούσαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με την ζωή και το έργο της Σίσσυ, αλλά και του κάιζερ Γουλιέλμου που αγόρασε το ανάκτορο μετά την δολοφονία αυτής, και στην συνέχεια περιηγηθήκαμε στον χώρο, βλέποντας προσωπικά αντικείμενα των δύο αυτών προσωπικοτήτων.
Σειρά τώρα είχε η επίσκεψή μας στο ναό του πολιούχου αγίου της Κέρκυρας, στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Και πάλι η ξεναγός μας μίλησε για τον βίο του αγίου αλλά και για την ιστορία της εκκλησίας, ένα από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά μνημεία της πόλης. Είχαμε ακόμη την ευκαιρία να δούμε το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου, για το οποίο καταφθάνουν άνθρωποι από όλη την χώρα στο νησί. Μάθαμε ότι ο Άγιος Σπυρίδων έσωσε το νησί των Φαιάκων από την πείνα και τις καταστροφές πολλές φορές με τα θαύματά του. Έτσι, κατέχει εξέχουσα θέση στις καρδιές των Κερκυραίων, που έχουν καθιερώσει τέσσερις φορές τον χρόνο την λιτανεία του σώματός του.
Μιας και βρισκόμασταν στο κέντρο του νησιού, σίγουρα θα έπρεπε να δούμε και το μουσείο ασιατικής τέχνης και την εβραϊκή συνοικία της πόλης. Η περιήγησή μας στο μουσείο ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Είδαμε πώς εξελίχθηκε η τέχνη σε διάφορες ασιατικές χώρες, όπως στην Κίνα, την Ινδία και τη Μαλαισία και πώς, με την σειρά της αυτή η τέχνη επηρέασε την Κερκυραϊκή ζωή. Και, τέλος, ακολούθησε η επίσκεψή μας στην εβραϊκή συνοικία, αλλά και στην Συναγωγή του νησιού, μια από τις παλαιότερες που υπάρχουν. Ο ραβίνος της συγκεκριμένης συναγωγής μας ενημέρωσε για διάφορες πτυχές της ισραηλιτικής κοινωνίας στο νησί, αλλά είδαμε κιόλας τις διαφορές της συναγωγής με τις χριστιανικές εκκλησίες, που ήταν αρκετές και εμφανείς.
Μετά από όλα αυτά τα αξιοθέατα, ήρθε η ώρα και για λίγη ξεκούραση. Όλοι είμαστε κάπως κουρασμένοι, αλλά και ευχαριστημένοι συνάμα, γιατί ουσιαστικά μέσα σε ένα απόγευμα γυρίσαμε ολόκληρο το νησί και μάθαμε ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του . Περάσαμε τον ελεύθερο χρόνο μας κάνοντας βόλτα στα γραφικά καντούνια της πόλης και απολαμβάνοντας τον αέρα με το θαλασσινό άρωμα. Βέβαια, σε όλη την διάρκεια της βόλτας μας στο νησί, ατενίσαμε από μακριά και το κάστρο, νοερά το ανάκτορο του Μον Ρεπό και την περιοχή «Κανόνι» με το περίφημο Ποντικονήσι.
Η επόμενη ημέρα ήταν αρκετά δύσκολη για εμάς, επρόκειτο να είναι η μέρα της επιστροφής μας στα Τρίκαλα. Μαζέψαμε τα πράγματά μας, αποχαιρετίσαμε το προσωπικό του ξενοδοχείου, μαζί και τις ομορφιές του νησιού, και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο. Επιστρέψαμε στα Τρίκαλα και όλοι ήμασταν κάτι περισσότερο από ικανοποιημένοι, αλλά και πικραμένοι, που το ταξίδι μας έφτασε στο τέλος του. Τα πάντα ήταν φανταστικά και σίγουρα αυτή η εκδρομή ποτέ δεν θα ξεχαστεί… Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά- αν και πιστεύω πως όλοι οι συμμαθητές μου έχουν μάλλον την ίδια άποψη- την διευθύντρια του σχολείου μας, κα Α. Ηλιάδη, για την υπέροχη οργάνωση της εκδρομής μας και τους συνοδούς καθηγητές, τις κυρίες Ε. Καλογριά και Ε. Πατραμάνη και τους κυρίους Κ. Γκούτα, Κ. ΜπαΪρακτάρη και Η. Πατσιάνη για το κέφι τους και τις απερίγραπτες στιγμές που μας χάρισαν…!!!
Της Γκότσιου Κατερίνας, μαθήτριας Γ΄Τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
