Η ακμή είναι μια δερματική διαταραχή που επηρεάζει όχι μόνο την πλειοψηφία των εφήβων, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό νεαρών ενηλίκων. Στην Ελλάδα, σε μελέτη που έγινε σε μαθητές γυμνασίων- λυκείων της Αθήνας , βρέθηκε ότι 6/10 μαθητές παρουσιάζουν ακμή. Εδώ και μισό αιώνα έχουν επικρατήσει διάφορες αντιλήψεις για τη σχέση δίαιτας-ακμής, όμως τα τελευταία χρόνια με την κατανόηση της σύνδεσης διατροφικών και ενδοκρινικών παραγόντων που εμπλέκονται στην παθογένεια της, το θέμα έχει λάβει νέες διαστάσεις.
Σε επίπεδο θρεπτικών συστατικών έχει διερευνηθεί η πιθανή ευεργετική δράση των ω-3 λιπαρών οξέων, της βιταμίνης Α, του ψευδαργύρου και άλλων αντιοξειδωτικών, καθώς και ο επιβαρυντικός ρόλος του ιωδίου. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η από του στόματος χορήγηση βιταμίνης Α σε μεγαδόσεις αποτελεί μία από τις συχνότερα συνταγογραφούμενες θεραπευτικές αγωγές, από τους δερματολόγους. Προσοχή, όμως, πρέπει να δίνεται κατά την αγωγή αυτή, λόγω των σοβαρών παρενεργειών που προκαλεί η υπερβιταμίνωση λόγω βιταμίνης Α (τοξικότητα του ήπατος, τερατογένεση, διαταραγμένη όραση, αλωπεκία κ.ά.). Στο πλαίσιο του ενδοκρινικού υποβάθρου της ακμής η ενοχοποίηση της σοκολάτας, αν και παθοφυσιολογικά έχει εν μέρει τεκμηριωθεί, οι σχετικές κλινικές μελέτες δεν φαίνεται να την επιβεβαιώνουν. Αντιθέτως, υπάρχουν δεδομένα που υποδεικνύουν ότι με τον ίδιο μηχανισμό το γάλα και ιδιαίτερα το άπαχο, καθώς και η υιοθέτηση μιας δυτικού τύπου δίαιτας ή/και γενικότερα διαιτών υψηλού γλυκαιμικού φορτίου, αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες. Υπάρχουν, επίσης, ενδείξεις ότι το σωματικό βάρος και η ενεργειακή πρόσληψη σχετίζονται θετικά με την ακμή, κάτι που μπορεί να ερμηνευτεί μέσω της αιτιολογικής σχέσης του αυξημένου Δείκτη Μάζας Σώματος και την πρόωρη ήβη. Ωστόσο, δεδομένου ότι στην εφηβεία συντελείται φυσιολογικά έκρηξη ορμονικών σημάτων, η επίδραση των προαναφερόμενων διατροφικών παραγόντων ίσως να αναδεικνύεται σε μικτότερο βαθμό στους εφήβους συγκριτικά με τους νεαρούς ενήλικες.
Παρόλ’ αυτά, σχετικοί διαιτητικοί χειρισμοί θα μπορούσαν να προσφέρουν κάποιο όφελος, ιδιαίτερα σε άτομα που ανταποκρίνονται επαρκώς στη φαρμακευτική αγωγή. Για παράδειγμα, η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους με ισορροπία ανάμεσα στην ενεργειακή πρόσληψη και τη σωματική δραστηριότητα, με στόχο την εξασφάλιση φυσιολογικής ανάπτυξης. Επιπλέον πρέπει να δίνεται έμφαση στην κατανάλωση φυτικών ινών, φρούτων, λαχανικών και μη επεξεργασμένων δημητριακών, ενώ η κατανάλωση σοκολάτας πρέπει να γίνεται με μέτρο.